Jazz Police

...
Let me be somebody I admire
Let me be that muscle down the street
Stick another turtle on the fire
Guys like me are mad of turtle meat

"L.C."

And now ladies and gentelmen, your Black Jazz is back!

"Whatever makes a soldier sad,
Makes a killer smile"

- L. C.

HURT

"I hurt myself today
To see if I still feel
I focus on the pain
The only thing that's real
The needle tears a hole
The old familiar sting
Try to kill it all away
But I remember everything
What have I become
My sweetest friend
Everyone I know goes away
In the end
And you could have it all
My empire of dirt
I will let you down
I will make you hurt
I wear this crown of thorns
Upon my liar's chair
Full of broken thoughts
I cannot repair
Beneath the stains of time
The feelings disappear
You are someone else
I am still right here
What have I become
My sweetest friend
Everyone I know goes away
In the end
And you could have it all
My empire of dirt
I will let you down
I will make you hurt
If I could start again
A million miles away
I would keep myself
I would find a way"

-Johnny Cash

Everybody knows

but you

It's how we are!

No Comment

01/07

"...So if she's somewhere near me
I hope to god she hears me
There's no one else
Could ever make me feel
I'm so alive
I hoped she never leave me
Please God you must believe me
I've searched the universe
And found myself
Within her eyes"

-Axl Rose

حافظ

...

ما را چو روزگار فراموش کرده ای

جانا شکایت از تو کنم یا ز روزگار

...

First we take Manhattan

...

Ah you loved me as a loser, but now you're worried that I just might win

You know the way to stop me, but you don't have the discipline

How many nights I prayed for this, to let my work begin

First we take Manhattan, then we take Berlin

...

November 15th, 2008

When I look into your eyes
I can see a love restrained
But darlin' when I hold you
Don't you know I feel the same
'Cause nothin' lasts forever
And we both know hearts can change
And it's hard to hold a candle
In the cold November rain
We've been through this
Such a long long time
Just tryin' to kill the pain
But lovers always come
And lovers always go
And no one's really sure
Who's lettin' go today
Walking away
If we could take the time
To lay it on the line
I could rest my head
Just knowin' that you were mine
All mine
So if you want to love me
Then darlin' don't refrain
Or I'll just end up walkin'
In the cold November rain
Do you need some time
On your own
Do you need some time
All alone
Everybody needs some time
On their own
Don't you know you need some time
All alone

I lit a thin green candle, to make you jealous of me.

But the room just filled up with mosquitos,

they heard that my body was free.

Then I took the dust of a long sleepless night

and I put it in your little shoe.

And then I confess that I tortured the dress

that you wore for the world to look through.

I showed my heart to the doctor: he said I just have to quit.

Then he wrote himself a prescription,

and your name was mentioned in it!

Then he locked himself in a library shelf

with the details of our honeymoon,

and I hear from the nurse that he's gotten much worse

and his practice is all in a ruin.

I heard of a saint who had loved you,

so I studied all night in his school.

He taught that the duty of lovers

is to tarnish the golden rule.

And just when I was sure that his teachings were pure

he drowned himself in the pool.

His body is gone but back here on the lawn

his spirit continues to drool.

An Eskimo showed me a movie

he'd recently taken of you:

the poor man could hardly stop shivering,

his lips and his fingers were blue.

I suppose that he froze when the wind took your clothes

and I guess he just never got warm.

But you stand there so nice, in your blizzard of ice,

oh please let me come into the storm.

SHIT!

I will regret this till the end of time. Why God? Why are doing this to me?

I'm not sleepy and there's no place I'm going to

دوش رفتم به در میکده خواب آلوده
خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده

آمد افسوس کنان مغبچه باده فروش
گفت بیدار شو ای ره رو خواب آلوده

شست و شویی کن و آن گه به خرابات خرام
تا نگردد ز تو این دیر خراب آلوده

....

BLACK JAZZ BAR & GRILLS

می دونین چه آرزویی دارم؟ این که یه گوشه ی دنیا واسه خودم یه بار افتتاح کنم و اسمشم بزارم:
Black Jazz Bar & Grills
اونوقت اسم کوکتل هاش هم اینا باشن:
Black Jazz Special
White Jazz
Green Jazz
Blue Jazz
Yellow Jazz
Pink Jazz
و غیره،(البته اونایی که امتحان کردن می دونن که اولی خوب چیزیه) و اسم گریلهاش هم اینا باشن:
Black Grill
White Grill
....
و یه گوشش هم یه سیاه پوست غول تشن ساکسیفون بزنه. اونوقت می تونم مث بچه آدم از زندگی لذت ببرم.

I'm so afraid that you listen to my words

Now the courtroom is quiet, but who will confess.
Is it true you betrayed us? the answer is yes.
Then read me the list of the crimes that are mine,
I will ask for the mercy that you love to decline.
And all the ladies go moist, and the judge has no choice,
A singer must die for the lie in his voice.
....

Leonard Cohen

Triple Fall

پنج انگشت خشک پاییزی، گرچه از شاخه اش به زیر افتاد

شاد رقصد ز هر نسیمی خرد، می زند بانگ هر چه بادا باد

بی تقاوت به انزوای خزان، خشک و خش خش کنان و رو به فناست

لیک خندد به شادمانی خویش، که امیدش به سبزی فرداست

پنج انگشت خویش خم کرده، به تمنای بارش فردا

شاد نوشد ز جام بی رنگی، و ندارد به دل غم دنیا

If it be your will....

Yeah Baby, It will cost my liberation.

Joy and pain of living in your world

You gave me cigarettes
To smoke my tears away

هشتم شهریور

هرچه کمتر شود فروغ حیات

رنج را جانگدازتر بینی

رو به مغرب چو می نهد خورشید

سایه ها را درازتر بینی

Who By Fire

And who by fire, who by water,
Who in the sunshine, who in the night time,
Who by high ordeal, who by common trial,
Who in your merry merry month of may,
Who by very slow decay,
And who shall I say is calling?

Dress Rehearsal Rag

Four o'clock in the afternoon
and I didn't feel like very much.
I said to myself, "Where are you golden boy,
where is your famous golden touch?"
I thought you knew where
all of the elephants lie down,
I thought you were the crown prince
of all the wheels in Ivory Town.
Just take a look at your body now,
there's nothing much to save
and a bitter voice in the mirror cries,
"Hey, Prince, you need a shave."
Now if you can manage to get
your trembling fingers to behave,
why don't you try unwrapping
a stainless steel razor blade?
That's right, it's come to this,
and wasn't it a long way down,
wasn't it a strange way down?
...

نیما

خانه‌ام ابری‌ا‌ست

یك ‌سره روی زمین ابری‌است با آن
از فراز گردنه خرد و خراب و مست

باد می‌پیچد

یك‌سره دنیا خراب از اوست

و حواس من

آی نی‌زن كه تو را آوای نی برده‌است دور از ره، كجایی؟
خانه‌ام ابری است اما ابر بارانش گرفته‌است

در خیال روزهای روشن‌ام كز دست رفتندم

من به روی آفتابم

می‌برم در ساحت دریا نظاره

و همه دنیا خراب و خرد از باد است

UNTITLED

...
Free as running water
Free as you and me
The way it's got to be
The way it's got to be, Lover

Chelsea Hotel

I remember you well in the Chelsea Hotel,
you were talking so brave and so sweet,
giving me head on the unmade bed,
while the limousines wait in the street.
Those were the reasons and that was New York,
we were running for the money and the flesh.
And that was called love for the workers in song
probably still is for those of them left.
Ah but you got away, didn't you babe,
you just turned your back on the crowd,
you got away, I never once heard you say,
I need you, I don't need you,
I need you, I don't need you
and all of that jiving around.
I remember you well in the Chelsea Hotel
you were famous, your heart was a legend.
You told me again you preferred handsome men
but for me you would make an exception.
And clenching your fist for the ones like us
who are oppressed by the figures of beauty,
you fixed yourself, you said, "Well never mind,
we are ugly but we have the music."
And then you got away, didn't you babe...
I don't mean to suggest that I loved you the best,
I can't keep track of each fallen robin.
I remember you well in the Chelsea Hotel,
that's all, I don't even think of you that often


Read the reports

I'm UPSET

ناراحت و عصبانیم

همین

وردی که بره ها می خوانند - رضا قاسمی

تا پیش از کشف عدد صفر، بشر گمان می کرد که عدد یک ابتدای هر چیز است. قرن ها طول کشید تا بفهمد که صفر هم ابتدای چیزی نیست و همیشه همه چیز خیلی پیش تر از آن شروع می شود که نقطهء آغاز است

...

این هم کاسبی امروز ما

Killing You Softly!

نمی دانی چه دردی دارد که همهء رویاهای کسی را کشته باشی

تدریجی

آهسته

پ

ی

و

س

ت

ه

Ain't Talking, Just Walking

...
While Burning,
Still Yearning
...

شیون

...اگر

دل شکسته ی ما هم به کار می آمد

...

Malaysia

آمدیم از سفر مالزی بنویسیم، خبر ناگوار درگذشت مادر دوستان عزیزمان اردوان، امیرحسین و یاسی را شنیدیم حالمان گرفته شد.به این عزیزان تسلیت عرض نموده و به همین خلاصه بسنده می نماییم که خوش گذشت، جای شما خالی. برای دیدن عکسهای بیشتر به فوتوبلاگ مراجعه فرمائید

Happy New Year

شلوغ نکنید تا برگردم

دم عیدی

حالا تو این هاگیر واگیر کی حوصله پروژه اقتصاد 2 داره؟ ها

Story of Issac, Leonard Cohen

The door it opened slowly,
My father he came in,
I was nine years old.
And he stood so tall above me,
His blue eyes they were shining
And his voice was very cold.
He said, "i've had a vision
And you know I'm strong and holy,
I must do what i've been told."
So he started up the mountain,
I was running, he was walking,
And his axe was made of gold.
Well, the trees they got much smaller,
The lake a lady's mirror,
We stopped to drink some wine.
Then he threw the bottle over.
Broke a minute later
And he put his hand on mine.
Thought I saw an eagle
But it might have been a vulture,
I never could decide.
Then my father built an altar,
He looked once behind his shoulder,
He knew I would not hide.
You who build these altars now
To sacrifice these children,
You must not do it anymore.
A scheme is not a vision
And you never have been tempted
By a demon or a god.
You who stand above them now,
Your hatchets blunt and bloody,
You were not there before,
When I lay upon a mountain
And my father's hand was trembling
With the beauty of the word.
And if you call me brother now,
Forgive me if I inquire,
"Just according to whose plan?"
When it all comes down to dust
I will kill you if I must,
I will help you if I can.
When it all comes down to dust
I will help you if I must,
I will kill you if I can.
And mercy on our uniform,
Man of peace or man of war,
The peacock spreads his fan.

From the album: Sogns From A Room

Notice: Check Here

Persepolis

بعد از دیدن این فیلم / کارتون بد جوری نوستول زده، غممان تازه شد. نمی دانم دوستانی که آن دوران را تجربه نکرده اند چگونه می توانند این فیلم را اغراق آمیز بدانند یا بر طبل حکومت چی ها بکوبند که: "این خارجی ها از این که یکی بدبختی های ما رو بکنه تو بوق و کرنا لذت می برند و بهش جایزه میدن" به اعتقاد من این فیلم بزرگداشت همهء اون چیزی بود که هم سن و سالها من (یا اونایی که یه کمی مسن ترن) از کودکی به خاطر دارن. همه نوستالژی های دوران دبستان و راهنماییمون رو کارتون کردی خانم ساتراپی

هادی خرسندی

نیامدی که اقلاً گلی برافشانیم

کمی به سقف فلک طرح نو بچسبانیم
به جان تو من و ساقی اگر بهم سازیم

ز سوز عشق، لحاف و تشک بسوزانیم
فقیه در پس منبر به آن پسر خوش گفت

که شکر حق من و تو هردومان مسلمانیم
اگر که مطرب ما میزند سرودی خوش

چرا ز صدق و صفا باسنی نجنبانیم
مباد مفتی از این باغ و بوستان گذرش

که ما مناسب او باغ‌ وحش میدانیم
دوجلد نسخه‌ی خطی ز موزه‌ای دزدید

فقیه و گفت که ما عاشقان قرآنیم
خلیج فارس، خلیج‌عرب نخواهد شد

وگر که هرچه عرب را در آن بخیسانیم

به گوش زاهد بدکاره توده‌ای میگفت

که گوسفند تو در روز عید قربانیم
بگو به شیخ که ما نیز از پروستات است

اگر که مثل تو دائم در انگلستانیم
جدا ز جلوه‌ی حافظ نمیشود هادی

در این چمن چو گل آفتابگردانیم

ساعت شوم- گابریل گارسیا مارکز

می دونی چیه؟ تو این مملکت خراب شده ثروتی پیدا نمی کنی که پشتش چند الاغ مرده پنهون نباشه. عزیز من، نظر من همیشه این بوده که بیشرمی تنها فضیلت شماست

...

خیام حکیم

هنگام سپیده دم خروس سحری

دانی که چرا همی کند نوحه گری؟

یعنی که نمودند در آیینه ی صبح

کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

دی ماه 86

دوازده سال گذشت. دیپلمت را که گرفته بودم، پیش دانشگاهیت هم تمام. حرکت به سوی لیسانس ... و بالاتر شاید

هنگام که گریه می دهد ساز
این دود سرشت ابر بر پشت
هنگام که نیل چشم دریا

از خشم به روی میزند مشت
زان دیر سفر که رفت از من
غمزه زن و عشوه ساز داده
دارم به بهانه های مانوس
تصویری از او به بر گشاده
لیکن چه گریستن چه طوفان؟
خاموشی شبی است هر جه تنهاست
مردی در راه میزند نی
و آواش فسرده بر می اید
تنهای دگر منم که چشمم
طوفان سرشک می گشاید

...

شقایق نرماندی

تو اگر صاحب نوشی و اگر ضارب نیش

دیگران راست ، که من بی خبرم با تو ز خویش

همه در خورد وصال تو و من از همه کم

همه حیران جمال تو و من از همه بیش

می زنی تیغ و ندانی که چسان می گذرد

گرگ در گله ندارد خبر از حالت میش

الف. بامداد

با خود فکر می کردم

که مه گر همچنان تا صبح می پایید

مردان جسور از خفیه گاه خود

به دیدار عزیزان باز می گشتند

سگان قریه خاموشند

در شولای مه

پنهان

می گوید به خود عابر

بیابان را سراسر مه گرفته است

هديه ات را مي پذيرم، بهشت از آن تو

پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت

ناخلف باشم اگر من به جويي نفروشم

؟

آن کیست کز راه کرم با چون منی یاری کند؟

دو بیتی

تو نیشم نیستی، نوشم شدی تو
دل و دینم، سر و هوشم شدی تو
چو دیدی عاشقم طناز گشتی
حدیث گربه و موشم شدی تو

چنین فرمودیم

شیرین شده است کام دل و جسم و جان ما
زیرا که شهد نوش هم اینک به جام ماست

ماجراهای من و سهیل اشراقی 3 - سهیل خان اینبار به جهنم می رود! بله، به جهنم

بعد از تاخیر طولانی ناشی از باز نشدن سایت بلاگسپات با آی اس پی پارس آنلاین، نظر شما رو به قسمت بعدی ماجراهای آقای نویسنده و سهیل اشراقی جلب می نماید: بله، آقا سهیل اشراقی اینبار به جهنم رفته است. چطور؟ عرض می کنم. یه روز صبح که آقای نویسنده طبق معمول یک ساعتکی زودتر از سهیل خان به سر کار رفته بود و مشغول رتق و فتق (با فتخ اشتباه نشه) امور یومیه بود، دید که سهیل آقا با اضطراب و پریشونی، لنگ لنگان و گیج و ویج از راه رسید که نمی دونی نویسنده جون، نمی دونی چی به سرم اومد، غلط کردم، یه چیزای بد مزه ای خوردم، من و این کارا؟ دیگه عمرا"، دیگه محاله، من توبه کردم، من دیگه آدم شدم، من دیگه ....! بنده رو می فرمائید؟ مثل گاوی که به ویلونسل نگاه کنه به این حاج سهیل تواب خیره شده بودم که بابا چی شده؟ چته؟ ناصر خسرو شدی؟ عطار نیشابوری شدی؟ تحول از خودت در وکردی؟ چرا خل خلی می خوری؟ ... خلاصه بعد از یه نیم ساعتی که موفق به آروم کردن سهیل خان شدیم مقر اومد که: "آخ آخ نگو نویسنده جون! دیشب خواب دیدم که رفتم پیش حاج آقا (توضیح اینکه آقا سهیل به پدر زن مرحومش می گفت حاج آقا و حالا هم منظورش از رفتن پیش حاج آقا این بوده که از دار دنیای فانی رخت بر بسته و ریق رحمت رو لاجرعه سر کشیده). آره دیگه، توی اون دنیا تو یه صفی ایستاده بودیم تا نوبتمون بشه و بدونیم که بهشتی هستیم یا دوزخی...اما من که عین خیالم نبود، تازه بعد از چند سال سر صحبتمون با حاج آقا باز شده بود و داشتیم یه درد دل سیر می کردیم و بگو و بخند و این حرفا. همین جور که داشتیم می خندیدیم من یهو دیدم که ای دل غافل، نه بابا، قضیه جدیه، کم کمک داره نوبتم می رسه....چشمت روز بد نبینه، گفتم خوب خودمو آماده کنم ... دیدم ای بابا، نماز و عبادت که کلا" تعطیل بوده، روزه و واجبات رو هم که حرفشو نزنیم بهتره، خلاف ملاف هم که سنگینه، تو همین فکرا بودم که دیدم یا للعجب، زنم هم مثل شمربن ذالجوشن وایساده دم در دادگاه و داره آنچنان چپ چپ نیگام می کنه که یعنی سهیل پدرتو در میارم، سهیل پوستت کندست...تو همین احوال بودم که یهو از خواب پریدم....نویسنده جون، من دیگه آدم شدم، من دیگه توبه کردم، من دیگه نماز عبادتم به جاست، من دیگه به زنم خیانت نمی کنم، من دیگه....." بله، و البته آقای سهیل اشراقی تا 4-5 روز هم نماز و عبادتش به جا بود. اما بعد که کم کم یادش رفت....حالا دیگه من در مورد بقیه کارهاش چیزی نمی دونم که براتون بگم. این شماو این هم دین و ایمان این حاج سهیل اشراقی تواب همکار آقای نویسنده

یادم باشد

بزرگترین توانایی یک انسان، عامل بودن اوست

Freedom

آه! اگر آزادی سرودی می خواند

کوچک

...همچون گلوگاه پرنده ای

بالاخره این بلاگر بلای بلا گر درست شد

به زودی در این مکان ادامه ماجراهای آقای نویسنده و سهیل اشراقی نوشته خواهد شد.

ماجراهای من و سهیل اشراقی - 2 : سهیل خان به بهشت می رود

بله....سهیل اشراقی به بهشت می رود. نه بابا، اون بهشت نه که، اون یکی بهشت! از اون لحاظ. کدوم بهشت؟ الان براتون می گم. این موسیو سهیل ما یه چند روزی از شرکت مرخصی گرفت و (مجردی) رفت مسافرت. به کجا؟ ترکیه! و وقتی برگشت با آب و تاب تعریف می کرد که :" نمی دونی، ازمیر عالیه، ته بهشته...آی که چه آب و هوایی، وای که چه غذاهایی... اصلا" نمی دونی که من می خوام برم حوزه علمیه قم کنترات ببندم طلبه ها رو ببرم اونجا بهشت رو بشونشون بدم که از این به بعد بتونن مردم رو خوب راهنمایی و هدایت کنن که بهشت چه جور جاییه" و خلاصه از این جور تعریفها. از اونجایی که نویسنده به خوبی دوستش رو می شناسه از همون اول که سهیل شروع به تعریف از شهر ازمیر کرد متوجه شد که طرف منظورش چیه. خلاصه...بعد از تعاریف عمومی، نویسنده آقا سهیل رو به اتاق خودش دعوت کرد و ازش خواست که دقیقتر توضیح بده که منظورش چی بوده. سهیل در پاسخ گفت که :" بابا نویسنده جون من که نمی تونم همه چی رو عمومی تعریف کنم! نمی دونی ازمیر چه دخترایی داشت، قد بلند، خوش هیکل، اصلا" عین دخترای روس!" نویسنده پرسید:"خوب مرد حسابی، اگه اینجوریه پس خود روسیه هم بهشته دیگه" سهیل گفت:"نه! آخه دخترهای روس که زبون منو نمی فهمن" آقای نویسنده نتیجه می گیره که از نظر سهیل هر کشوری که دخترای خوشگل داره و دختراش فارسی یا ترکی بلدن بهشت روی زمینه. به عبارت دیگه به ازای هر زبون خارجی که سهیل یاد بگیره یه بهشت به بهشتهای روی زمین اضافه می شه.

احتمالا" ادامه دارد

ماجراهای من و سهیل اشراقی-1

آقای نویسنده این داستان به مدت 30 سال آرزو داشت که نویسنده بشه. یه نویسنده خوب و مشهور. منتها از اونجا که استعدادش در این زمینه با استعداد خرمگس در پیانو زدن برابری می کند، هیچ چیزی برای نوشتن نداشت (در حدی که زمانی که یکی از دوستان از ایشان خواست که انشایی با موضوع گوسفند بنویسد تنها چیزی که نوشت یک کلمه بود: بع). تا این که یک شب در حالی که بر حسب تصادف کاملا" خواب بود، فکر و ایدهء جالبی به سرش زد (معمولا" فکر آقای نویسنده دردو حال خوب کار میکنه یکی وقت خوابه و یکی در حال قضای حاجت - یا غذای هاجط -) و اون فکر طلایی این بود که خاطراتش با یکی از همکارانش رو بنویسه و طرف رو به چالش بکشه (به چالش کشیدن: مسخره کردن، ضایع کردن). و بدین ترتیب بود که ماجراهای آقای نویسنده و سهیل اشراقی به رشتهء تحریر در اومد و شما هم وادار به خوندنش شدین. اما کسانی که آقای نویسنده رو می شناسن ممکنه بگن "برو بابا تو که همکاری به این اسم نداری" و آقای نویسنده در پاسخ می گه " بابا جون این اسم مستعاره و یه روز صبح که من با عطسه هام کل محله رو از خواب بیدار کردم (آقای نویسنه عطسه های خوفناکی داره) این اسم همینجوری خودش اومد تو مخم" و بعد از گفتن این جمله است که آقای نویسنده یاد اون بیت الغزل معرفت می افته که "فک کردن اصلا" نمی خواد". و اما بشنوید از خصوصیات این آقا سهیل اشراقی، جونم براتون بگه که این آقا سهیل مردی است میانسال و نسبتا" دنیا دیده که قرار بوده به همین مناسبت کمی موقر و جا افتاده هم باشه، اما نیست. ایشون حدود 10-15 سالی از آقای نویسنده بزرگتره، البته تو دنیایی که مردها با زنهای 20-30 سای مسنتر از خودشون (از روی عشق و محبت) ازدواج می کنن، مسلمه که این اختلاف سن 10-15 ساله مانعی در راه دوستی عمیق آقای نویسنده و سهیل اشراقی ایجاد نمی کنه. از دیگر خصوصیات سهیل اشراقی علاقه مفرطش به صدا زدن ملت (همون پیج کردن خودمون) از طریق تلفن سانتراله. به صورتی که وقتی آقای نویسنده در فاصله دومتری ایشونه باز هم برای صدا زدنش از همین روش استفاده می کنه و وقتی آقای نویسنده ازش می پرسه که "مرد حسابی من که اینجام چرا پیجم می کنی؟" درپاسخ می شنده که "اه، ببخشید ندیدمت" و اینجاست که آقای تویسنده با خودش فکر می کنه (آره قبول دارم کم پیش میاد فکر کنه، واقعا" براش سخته) "تو که ادعا می کنی چشمام از نظر قدرت دید با چشمای خلبانهای اسرائیلی برابری می کنه (دقت کنید خلبانهای اسرائیل نه هیچ کجای دیگه) آدم به این گندگیو نمی بینی، بیچاره فلسطینی های مادر مرده که اونایی که میخوان بمبارونشون کنن به اندازهء تو می بینن چی می کشن؟". حالا این رو هم داشته باشید که سهیل خوان منظورش از پیج کردن عمومی آقای نویسنده در شرکتی که 50-60 نفر کارمند داره این بوده که بگه "نویسنده جون یه مقدار از اون سالادت بده می خوام یا ناهارم بتخم". آقای نویسنده به آقای سهیل اشراقی پیشنهاد می کند که از این پس اگر با سالاد کسی کار داشت مستقیما" سالاد مربوطه را پیج نموه از مزاحمت برای سایرین خودداری فرماید- با تشکر از همکاری شما عزیزان.
اینها رو داشته باشید تا بقیه اش رو هم براتون بگم.

ادامه دارد

Luciano Pavarotti

اینم از کاسبی امروزمون