هجوم دوباره مرگ

آخرین اثر ژوزه ساراماگو که در سال 2006 نوشته شده و در پائیز 85 ترجمه فارسی آن توسط نشر نی نگار به تبع رسیده است. کار ترجمه را آقای کیومرث پارسای انجام داده است. ترجمه نسیتا" خوب است هر چند که خالی از اشکال هم نیست. شکل گیری و روند داستان مطابق همان روش همیشگی آثار قبلی ساراماگو است. بروز یک اتفاق غیر عادی، ضرباهنگ تند پیامدهای خارق العاده و آغاز یک ماجرای پیچیده که تا انتهای داستان ادامه دارد، با نزدیک شدن به داستان اصلی (که اتفاقا" در این کتاب کمرنگتر از سایر آثار ساراماگو است) ریتم کندتر و جزئیات صحنه ها واضح تر می شود. در نهایت داستان اصلی و کل کتاب به شکلی جالب (و باز هم غیر منتظره) به پایان می رسد، هر چند که تکلیف شخصیتهای معدود داستان کاملا" مشخص نیست و بر خلاف داستانهای اینچنینی خواننده تا حدودی معلق باقی می ماند. حجم کتاب کم است و مطالعه آن را به علاقه مندان توصیه می کنم. ( آخه کی دیده که مطالعه کتابی رو به افراد بی علاقه توصیه کنن؟) پایان کتاب با این جمله است: "روز بعد، کسی نمرد." دوست داشتمش