Friday, March 7, 2008

Persepolis

بعد از دیدن این فیلم / کارتون بد جوری نوستول زده، غممان تازه شد. نمی دانم دوستانی که آن دوران را تجربه نکرده اند چگونه می توانند این فیلم را اغراق آمیز بدانند یا بر طبل حکومت چی ها بکوبند که: "این خارجی ها از این که یکی بدبختی های ما رو بکنه تو بوق و کرنا لذت می برند و بهش جایزه میدن" به اعتقاد من این فیلم بزرگداشت همهء اون چیزی بود که هم سن و سالها من (یا اونایی که یه کمی مسن ترن) از کودکی به خاطر دارن. همه نوستالژی های دوران دبستان و راهنماییمون رو کارتون کردی خانم ساتراپی

3 comments:

Anonymous said...

من تا حالا ندیدم کسی این حرفو در مورد فیلم بزنه، کما اینکه جنیفر نامی که با ما اومده بود فیلم رو ببینه، کلی دپ زده بود بعد از فیلم.
ما که سنمون قد نمی ده، ولی یه تیریپ نوستولم اومدیم.

Anonymous said...

اولاً اگر منظور از دوستان ناقد همان ها باشد كه پيش از اين حرفش شد مانده ام كه بر چه اساسي استدلال كرديد كه سنشان قد نمي دهد
نوستول جنابعالي هم چيزي به ارزش فيلم اضافه نكرده و يا از آن كم نمي كند
منتقدان خودشان در وضعي فلاكت بار نه كمتر از خانوم ساتراپي بوده اند و چه بسا هنوز هم هستند پس زين پس لطفاً بحت در مورد خود فيلم بنماييد و نه نوستول زدن خود را دليل خوب بودن آن قلمداد كنيد
با تشكر ستاد اقامهء نماز

Anonymous said...

اگه توی سینما تو فرانسه اون فیلم رو ببینی و مثلا اون صحنه ای بیاد که تو فروشگاه دارن لوبیا می خرن و به مامانش میگه : بازم لوبیا که همش بگوزیم .....بعد یه سینما بره رو هوا از خنده ....تو هم اینقدر دست و پا تو از ناراحتی فشار بدی که آخر فیلم همه دستت کبود شه .....بعد فیلم هم همه دوستات با چشمای گشاد نگاهت کنن بگن آخی ...بیچاره ها .......بازم نوستل میشی علی ؟؟؟؟؟
این زنیکه خاک بر سر آبرو گذاشت واسه یه ملت ؟؟؟؟
نمی تونست حساب گوزیدن خودش و فامیلش رو از ملت جدا کنه ؟؟؟