شقایق نرماندی

تو اگر صاحب نوشی و اگر ضارب نیش

دیگران راست ، که من بی خبرم با تو ز خویش

همه در خورد وصال تو و من از همه کم

همه حیران جمال تو و من از همه بیش

می زنی تیغ و ندانی که چسان می گذرد

گرگ در گله ندارد خبر از حالت میش