Monday, July 21, 2008

نیما

خانه‌ام ابری‌ا‌ست
یك ‌سره روی زمین ابری‌است با آن
از فراز گردنه خرد و خراب و مست
باد می‌پیچد
یك‌سره دنیا خراب از اوست
و حواس من
آی نی‌زن كه تو را آوای نی برده‌است دور از ره، كجایی؟
خانه‌ام ابری است اما ابر بارانش گرفته‌است
در خیال روزهای روشن‌ام كز دست رفتندم
من به روی آفتابم
می‌برم در ساحت دریا نظاره
و همه دنیا خراب و خرد از باد است

1 comment:

Tasvir Yek Zan... said...

من هم با تو می خوانم خانه ام ابری است...